Dag 5

Dinsdag 02 mei 2023 

4e etappe: Variante Espiritual

Na een heerlijk rustige nacht in het pension weer op pad voor de zwaarste etappe van onze reis. 
Ontbeten in de stad en goed gemutst op pad, een bezoekje gebracht aan de lokale mercado municipal met veel verse vis, niet Valentijns meest leuke moment van deze trip🙂.

De stad uit via de Puente del Burgo over de Rio Lérez met mooi uitzicht over de rivier en op weg naar de splitsing waar 95 % de normale route neemt en wij naar de Variante Espiritual die meer klimmen vraagt maar wel heel mooi is om te lopen maar wel pittig.

We gaan door bossen en over bospaden maar merendeels over kleine asfaltwegen wat ook lekker loopt. Onderweg zagen we veel mooie dingen als vergezichten, kloosters, dorpjes en prachtige natuur.
In Poio komen we langs het Convento Mosteiro de San Xoán de Poio, dit hebben we alleen van de buitenkant gezien. Valentijn had geen trek om daar, tegen betaling, naar binnen te gaan en we hadden afgesproken dat als 1 van ons iets niet wilde doen dat we dat dan ook niet zouden gaan doen, hoewel zo'n afspraak natuurlijk altijd wel rekbaar is.
Waar een mogelijkheid was om iets te drinken hebben we dat benut, het eerste was bij hotel Rural Campaniola waar we de beide oma's op de hoogte hebben gehouden van onze reis. Hier kwamen we ook de eerste pelgrims tegen op deze route die we overigens later niet meer hebben gezien.

In Combarro komen we aan bij Praia do Padrón, dit is een echt toeristische plaats met volop souvenir winkeltjes, het ligt prachtig aan een baai met een schoonheid van een uitzicht.
Hier hebben wij weer wat gedronken en even gerust in een overdekt buiten restaurant met uitzicht op het water. Ook hier weer contact met andere mensen over Valentijn en zijn camino.
Rond water is er een soort "boulevard" met veel kleine winkeltjes gesitueerd en daar het erg klein en krap is is het er erg druk van de toeristen. Door de toerist en de pelgrim uit te hangen hadden we de pijlen gemist en dan is een app op de mobiel wel weer een uitkomst want met de juiste app loop je zo weer naar de route toe.

Inmiddels hadden we al 16 km gelopen en toen begon de laatste 8 km naar Armenteira met een hoogte verschil van 420 m. Dit stuk is soms erg pittig met echt steile klimmetjes naar de Monte Redondo die zowel voor mij als Valentijn best zwaar waren en hier kwam het enige punt waarop Valentijn aan gaf dat hij het niet echt leuk meer vond. Gelukkig zaten we weer in een bushokje dus konden we even uitrusten, dit was genoeg om even bij te komen en weer wat energie op te doen. Vanaf dat moment gingen we nog wel omhoog maar niet meer zo snel en dat was wel lekker!
Het is zo bewonderenswaardig hoe hij dit doet, zelfs voor volwassenen is het afzien en dan voor een kind. Natuurlijk heeft hij het ook zwaar maar een moment later is alles weer ok!

Op zo'n 3 km voor de aankomst kom je langs het Miradoiro do Laureiro een mooi uitkijkpunt op bijna het hoogste punt van de route van vandaag met een mooi uitzicht op Pontevedra en het ervoor liggend water Ria de Pontevedra. Hier wordt in de bossen volop gewerkt aan het bosonderhoud, er worden veel bomen gekapt en de wegen zijn redelijk omgeploegd door de zware werkvoertuigen. 
Niet veel later gingen we over het hoogste punt van de dag heen en was het glooiend bergafwaarts maar we hebben zeker nog wel een uur gelopen en dat lijkt op de kaart altijd dichterbij dan in werkelijkheid.

Je komt Armenteira via de "achterdeur" binnen en dan is het heel verleidelijk om eerst bij het restaurant een verfrissing te nemen echter dat hebben we weestaan en zijn doorgelopen naar de herberg die voorbij het dorp gesitueerd is. Uiteindelijk kwamen we om 16.30 uur aan bij de municipal herberg en daar kwamen we zeker niet als laatsten binnen.

Ingeschreven en meteen aan de hospitalero gevraagd of hij voor mij een deken had want ik had geen slaapzak meegenomen maar een soort plaid. Ik kreeg van hem een slaapzak en daarmee was mijn nacht ook weer "gered".
Lekker gedoucht en even uitgerust en zijn telefoon brengt hem weer snel afleiding. Onderweg hadden we al gebeld met oma Marja, oma Willy en Dennis om onze ervaringen te delen en dat doet hem goed🙂.

Terwijl Valentijn zich met zijn telefoon ophield op zijn bed heb ik lekker buiten gezeten, een biertje en gesproken met een Amerikaanse die ook de Camino liep.

De herberg ligt buiten het dorp en om er te komen moeten we toch weer even een paar honderd meter lopen maar in de avondzon is dat geen echt opgaaf zeker niet na wat we vanmiddag hebben gedaan🙂. Om 19.00 uur gingen we hier naar de vespers in het klooster maar dat was een brug te ver voor hem. Natuurlijk is dit voor een kind niet leuk, alles in het Spaans, veel gezang door oudere nonnen en dus niet echt boeiend dus zijn we voor het einde vertrokken zonder de pelgrimszegen te ontvangen. Voordeel was wel weer dat we bij het restaurant ons eten veel sneller kregen dan de mensen die uit de mis kwamen.
Het is het enige restaurant in het dorp dus is het er best wel druk en omdat het zo lekker weer is konden we weer buiten eten en dat is toch lekker. Ook hier kwamen we gezichten tegen die ons bekend voor kwamen maar het waren er niet veel!

Om 22.00 uur is het bedtijd voor Valentijn en gaan we slapen want de lichten gaan centraal uit, gelukkig heeft ieder bed een eigen lampje dus je bent niet helemaal afhankelijk van je telefoon. Morgen weer een nieuwe dag die ons brengt naar Vilanova de Arousa. Gelukkig is dat een route die voornamelijk dalend en vlak is.