Let the adventure begin!

De kop is er af!

Donderdag 02 mei 2024, Sarria, Spanje

De 1ste wandeldag zit erop en het ging fantastisch!
Laten we beginnen met de start, ondanks mijn aanwezigheid in mijn slaap, men noemt dit snurken, hebben de jongens prima geslapen. Eerst lekker douchen en alles weer inpakken en om 8.30 u stonden we buiten voor een valse start, wat bleek na 500 meter misten we de cap van Christiaan. Wij weer terug naar de herberg maar daar lag hij niet. Terugkijkend op de foto's moet hij hem gisteren zijn kwijtgeraakt tussen het busstation en de taxi in Santiago. Kan er ook nog wel bij, was toch onze pechdag!

Positief op pad ondanks de grijze wolken boven ons hoofd met af en toe een doorkomend zonnetje hebben we de eerste 7 km afgelegd zonder regen.
Niet ver buiten Triacastela staat een huis wat op afstand leek op een kapelletje. Naderbij gekomen is het een huis maar wel één met een bijzondere functie, het is een atelier. Toen wij net binnen waren begon er een kringgebed waaraan wij ook onmiddellijk deelnamen. De schilder hield een gebed over de goedheid van God etc. Een speciaal begin voor de jongens van deze dag en dat nog wel zo vroeg. Hier ontmoeten we ook de 1ste Nederlandse pelgrim, Karin uit Utrecht ( we zouden haar nog vele malen ontmoeten)
In dit atelier kregen de jongens een hele speciale stempel welke ik nog niet eerder op deze grote gezien heb, mooi en bijzonder. Als je goed kijkt zie je in de verte tussen de bomen de pelgrim lopen!
De stempel doet ook in deze omgeving vele ogen vragen waar deze stempel vandaan komt, hij is niet erg bekend en wordt blijkbaar niet vaak gegeven.

De 1ste stop was een alternatieve donativo stop in Montan met super vriendelijke mensen, we mochten van alles gebruiken wat we wilden en daarvoor betaal je we je er voor over hebt. Dit is het donativo principe. De jongens werden "vol gestopt" met zelf gebakken cake die echt heerlijk smaakte. Het leuke is dat ze bijna alles gebruiken wat her te gebruiken is, bijvoorbeeld lege jam potten werden gebruikt als kopjes voor de thee en koffie, even wennen maar uiteindelijk gaat ook dat prima! Het was er druk en je merkte aan de andere pelgrims dat dit zeer werd gewaardeerd. 

De donkere wolken pakten zich samen boven ons dus regenjas aan maar gelukkig geen echte regen gehad maar de regenjassen geven wel extra warmte en dat was wel weer lekker. Het was vandaag maar 12 Gr Cel dus wel iets anders dan in Nederland. Je wandeldag deze etappe door prachtige natuur met heel frisse kleuren waarin de scharkering van groen en geel de hoofdwonden zijn, prachtig! 
Het geel kwam natuurlijk van het koolzaad en de vele frisse kleuren groen die ontstaan natuurlijk uit de enorme hoeveelheid aan nieuwe groene planten, struiken en grassen.

Onderweg weer veel korte contacten opgedaan waarbij er een aantal terugkerend zijn wat voor de jongens ook weer leuk is, het meeste gaat in het Engels, het leuke is dat zij alles verstaan maar de feedback natuurlijk wat minder is maar de conversatie gaat eigenlijk altijd heel goed.
Met name de Tod brothers ( Tod & Tod, oudere Amerikanen) komen we regelmatig tegen en ze vinden het allemaal even leuk.
De jongens zijn wel een bijzonderheid op de Camino, gelijk Valentijn vorig jaar, door hun leeftijd. De oudere Spanjaard vind het helemaal super en de andere staan toch wel verbaasd als ze hun leeftijd vertellen.

Vandaag ruim 23 km gelopen in stappen van 6 A 7 km en dat gaat prima. Regelmatig een stop voor een hapje en drankje maakt het voor de jongens behapbaar. Natuurlijk wel kleine pijntjes maar dat gaat vaak weer snel over.
Rond 15.00 uur kwamen we aan bij albergue/ pension Don Alvaro waar we een prima 3-persoonskamer hebben, minder mooi dan gisteren maar even comfortabel en weer aan de Camino route in de stad.
Bij aankomst de jongens weer lekker ontspannen samen op hun Iphone een spelletje doen en ik even de stad in om nog iets te kopen. 
Sta ik bij de kerk en foto te maken, loop even om de kerk en wie komt daar uit een albergue? Karin en haar vriendin Kiki, hoe wil het toeval dat dit precies op dat moment gebeurd! Gezellig even staan praten en weer verder.
Ik vond de prijzen toch wel fors voor kleren die ik toch al heb en in mijn rugzak zitten. Vooral het regenbak wat ik nu heb is niet-je-van-dat.
Vanavond, hier naast ons pension, gegeten in een restaurant waar we weer pelgrims tegenkwamen die we vandaag ook ontmoet hebben oa Karin uit Utrecht die nu met haar vriendin, Kiki, uit Mijdrecht, samen gaan zij verder lopen naar Santiago. Ook 1 van de Tod brothers en een Aziatische vrouw die we al eerder gezien hebben maar niet gesproken.
Weer heerlijk gegeten en dit keer een echt wijntje gedronken i.p.v. het lokale "bocht".

Ook zijn alle oma's voorzien van de laatste info dus ook die weer gerustgesteld.
Update van mijn rugzak: er is beweging, ik weet dat de rugzak bij pier C stond op Schiphol en mogelijk op transport ging. Terwijl ik dit schrijf wordt ik gebeld door Oporto Airport maar helaas sta ik nu in de wacht en zoals je weet kan dat wel even duren dus ga ik ophangen in de hoop dat ze weer terug bellen. Positieve is dat zij mij nooit zouden bellen als dat niet nodig zou zijn.
Op mijn Air-tag zie ik dat de rugzak nu op Oporto Airport staat dus misschien heb ik deze weer morgen in Portomarin, laten we het hopen!

Het vertrouwen komt dus toch weer een beetje terug!
We eindigen dus vandaag positief, mooie wandeling, de jongens doen het super, mooie omgeving, leuke ontmoetingen en de rugzak mogelijk weer terug, hoe mooi kan het eindigen!.