Flink klimmem op het einde

Het tweede gedeelte, dat verre van besmet is door de nabijheid van de Asturische hoofdstad, passeert op comfortabele wijze de Alto del Padrún en stort zich in een pad om af te dalen naar Olloniego. Dan, net voorbij de doorwaadbare plaats over de Nalón, naast het kantoor van Real Portazgo, begint een nieuwe schitterende klim naar Picullanza, waar Oviedo voor het eerst in zicht komt. Het geruststellende panorama markeert het begin van de laatste 6 kilometer van de route, die na de Venta del Aire en San Miguel weer een dicht kastanjebos induikt dat naar verschillende entiteiten in de parochie van La Manjoya leidt. Op de Monxoi van de Salvador-route, naast de ruïnes van de oude hermitage van Santiago, komt eindelijk de kathedraal in zicht.

Dag 6 op de San Salvador, 5 september 2021, Oviedo, Spain

Na een mindere nacht weer op pad rond 7.30 uur en ontbeten bij het busstation, een bijzondere plek op de zondagmorgen waar het nog vrij stil is. De bussen rijden nog niet volop en de mensen die langskomen voor een kopje koffie zijn chauffeurs en een enkele passagier. De serveerster was erg vriendelijk en behulpzaam.

Soms heb je van die dagen dat bij een vroege toiletgang je de rest van de dag gevrijwaard bent van een vervolg. Zo niet vandaag, nog geen 20 min later, volledig bepakt, bracht een benzinestation redding en dan is het prettig dat je nog in de bebouwing loopt.
Ik had gedacht dat het vandaag een niet al te moeilijke etappe zou zijn maar dat bleek een misvatting. Net buiten Mieres del Camino moesten we al omhoog met forse stijgingen maar wel gelukkig over asfalt.

De weg die ons omhoog leidde zou later die morgen gebruikt worden voor een autorally, dus we hoopten dat we niet genoodzaakt zouden worden te stoppen. We hadden geluk, niet de hele weg zou gebruikt worden maar alleen het eerste gedeelte wat omhoog ging over ongeveer 5 km.
Wat me hier op deze weg opviel was dat er een aantal mensen in hun eigen tuin/bedrijf varkens stonden uit te benen en te roken. Vanaf de weg had je prima uitzicht op wat er gedaan werd. Of dit allemaal de toets van de hygiene kan doorstaan vraag ik me af maar het zal hier in dit gebied wel normaal zijn en waarschijnlijk hebben wij ook op deze manier klaar gemaakt vlees gegeten en het lekker gevonden hebben.

Op de top van de hoogste heuvel was de finish aangebracht dus voor ons ook een geruststelling dat we gewoon ons pad zouden kunnen vervolgen.
Los van wagens die zorgde voor de veiligheid van de coureurs door de gevaarlijke plekken op het parcours van bescherming te voorzien hebben wij geen racewagen gezien.

In Olloniego, na 3 uur lopen, een koffiestop ingelast en wat gegeten, inmiddels was het prachtig mooi weer geworden en liepen we volop in de zon te zweten!
Net buiten Olloniego maakten weer kennis met de oude Romaanse keiwegen en dan natuurlijk in de volle zon en stijl!
Eenmaal boven op de berg kon je me bij elkaar harken en uitknijpen, helaas moesten we nog 10 km verder over gelijksoortige wegen.
Nogmaals 2 x gestopt en dan is een Radler 0.0 een godendrank!
Met zicht op Oviedo nog 5 km op en neer maar wel door een prachtig landschap waar we langs een heel mooie en gerestaureerde hurro kwamen die mooi was onderhouden. 
Rond 14.30 uur liepen we Oviedo binnen bij een temp van 30 gr Celsius.
Helaas voor ons geen Salvadoriaan omdat de kathedraal gesloten was en pas m.o om 10 uur open gaat. Wel een stempel gekregen van een vriendelijke priester.

Inmiddels ingetrokken in albergue the Green Hostel en weer fris en fruitig aan dit verslag begonnen maar wel nadat ik eerst Max Verstappen heb zien winnen. 
Het Green Hostel is een splinter nieuw hostel in het midden van de stad en ook nu weer voor een zeer acceptabele prijs. Het hostel is pas 4 weken open en heeft nog de aanloop problemen die dat met zich mee brengt maar dat zijn er niet veel. Ook nu weer katoenen lakens, dekbed en schone handdoken een weldaad voor een pelgrim! Ook nu weer een jongeman die de sprong waagt om een herberg te openen in deze zeer onzekere tijd.

Even het centrum van Oviedo doorgelopen met als belangrijkste gebouw de kathedraal waar vanavond nog een H. Mis werd gehouden. Verder natuurlijk de drukte van een stad met de daarbij behorende gezelligheid van flanerende families, jongeren etc.
Straks met Nacho & Paolo eten en afscheid nemen van Nacho die morgen weer naar huis gaat in Madrid. Ik ga dan verder met Paolo de Primitivo lopen. Inmiddels dringen de geluiden van de gaita's door op ons balkon vanaf het plein waar een concert wordt gegeven. Een gaita is een Asturiaanse doedelzak.

Dit keer geen tafel gereserveerd en het kostte ons nog wel enige moeite om een restaurant te vinden die ons wilde hebben. Gelukkig konden we wel buiten zitten en dat was heel prettig, het was een heerlijke avond. Weer heerlijk gegeten echter porties die ze hier aanbieden zijn echt groot, je gaat echt niet met honger van tafel.
Afscheid genomen van Nacho en even het hoogteprofiel van de Primitivo bekeken, de moed zakt je in de schoenen bij bepaalde etappes
Ook hier lig ik weer in het doordringende geluid van kerkklokken die ons bij de tijd en hopelijk niet uit mijn slaap houdt.
Alles klaar gemaakt voor morgen dat ik hier zo min mogelijk hoef te doen want ik lig nu met 2 jonge mensen op de kamer.
Morgen een frisse start van een nieuwe camino, de Primitivo, je komt hier meer pelgrims tegen dus ben benieuwd wat we morgen allemaal gaan meemaken! 

Citaat van de Dag:

Degenen die ver reizen, zei hij, ervaren veel dingen. Een paar van hen over zichzelf. Daniel Kehlmann, Duits schrijver en essayist 1975-