De langste etappe

Dag 14 op de Primitivo, zondag 19 september 2021, Santiago, Spanje

De wekker ging af en het was nog aarde donker in de omgeving, omdat ik alleen lag op de kamer kon ik mij lekker douchen en klaar maken voor vertrek zonder me echt om geluiden te behoeven bekommeren.
Ik betrad als eerste algemene ontbijtruimte dus stilletjes aan want de anderen slapen in een kamer die uitkomt op deze ruimte. Het ontbijt stond al klaar en er was voor allen genoeg te eten.
Ik denk dat Tony mij hoorde want hij kwam de kamer uit om voor mij koffie te zetten, heel aardig, ik denk dat zich enigszins ongemakkelijk heeft gevoeld gisteravond en op deze manier iets terug kon doen!

Het was vanmorgen 08.00 uur toen ik vertrok uit een mistig en koud Boimorto niet veel later hoorde ik de Duitse jongen achter mij aan lopen en gezamenlijk hebben we enige kilomeers gelopen maar erg spraakzaam was hij niet . Terwijl ik ochtendfoto's maakte van de omgeving in de mist liep hij door en heb ik hem alleen nog maar in de verte zien lopen maar niet meer gesproken, bon camino!

Het is toch prachtig om zo te mogen wandelen in zo'n mooie omgeving en dan besef ik weer wat een bevoorrecht mens ik ben. Onderweg kom je vrijwel niemand tegen, je loopt door gehuchten en langs alleenstaande huizen waar zeker geen services is. 
Na 14 km een stop gemaakt bij een splinter nieuwe casa waar ik eigenlijk zou verblijven maar omdat de afstand tot Santiago te groot zou zijn had ik dit geannuleerd. 
Achteraf bezien een verkeerde keuze omdat deze herberg precies halverwege Sobrado en Santiago ligt. Ik heb nu 2 dagen van 14 km en 1 van 30 km gelopen en anders waren dit er 2 van ongeveer 28 

Ik wist van Paolo, die hier gisteren was, dat dit een mooie herberg was met lieve en goede service. Heerlijk buiten op het terras van Casa Rico de Medin genoten in de zon van mijn ontbijt met toebehoren. Even contact gezocht met Willy het is tenslotte zondag en na 3/4 uur weer verder. Achteraf zou blijken dat dit ook de enige mogelijkheid zou zijn, tot 10 km voor Santiago, om iets te nuttigen.
Ook op deze route niemand tegen gekomen om mee op te lopen dus de hele dag alleen gelopen🤗

Toch gebeurde er vandaag nog iets wat mij deze hele reis bespaard is gebleven, ik voelde een blaartje opkomen tussen mijn tenen. Bij een bushalte mezelf geholpen met het doorprikken van de blaar en daar Douderm op te plakken, geen Compeet want dat plakt veel te hevig aan de huid. Zo kwam mijn meegebrachte EHBO-set toch nog van pas. Een van de weinige zaken die ik niet had meegegeven vanuit Bodenaya🤗

Na 20 km verliet ik het mooie landschap om daarna langs de N-643 te moeten lopen voor minstens 8 km en dat is erg saai in je eentje. De earplugs en NPO Radio 1 bracht uitkomst en zo werd deze afstand iets minder saai. Hoewel de auto's op afstand voorbij gaan is het niet echt gevaarlijk.
Bij het vliegveld van Santiago Lugo komen de camino del Norte en camino Frances samen om verder te gaan tot in Santiago en waar ik de hele dag geen mens ben tegen gekomen zag ik vanaf hier wel mede-pelgrims.

Ik had een slaapplek geboekt in herberg Labacolla in a Lavacolla en dat was nog 4 km verder, inmiddels had ik het wel een beetje gehad en zo als altijd wegen de laatste loodjes het zwaarst maar gelukkig gold dat niet aleen voor mij want als ik zag wie ik allemaal passeerde dat liep ik nog monter!

Deze herberg was er weer 1 van de "oude" stempel met stapelbedden in een grote ruimte waar je als groep wel boven elkaar mocht liggen maar als eenling had je niemand boven je🤗. Eenmaal ingecheckt, opgefrist stond ik onder de douche was ik mijn handdoek vergeten, alternatief was mijn hemd, je moet wat🤗 Eénmaal  geïnstalleerd begon het te regen terwijl ik net mijn "wasje" buiten had hangen. Vanuit de tuin had je een goed zicht op de vliegtuigen die opstegen van het vliegveld van Santiago de Compostella. Terwijl ik zo zat te genieten van een biertje en sigaartje raakte ik in gesprek met een Amerikaan en we besloten om samen uit eten te gaan naar een restaurant niet ver van hier, pelgrimsmenu voor €11,- Toen we erheen liepen werden we vergezeld door ander pelgrims en zo kwamen we aan met een groep van een man of 12 maar iedereen ging aan tafel met zijn eigen mensen/bekenden.

De maaltijd was eenvoudig maar lekker en ik was in goed gezelschap
Bij terugkomst 21.48 uur, we waren 1 van de eerste, was het al donker op zaal en daarna is het een geroezemoes van allen die na ons gekomen zijn. 
Morgen de laatste 12 km en dan zit het wandelend gedeelte erop en ben ik in Santiago.

Citaat van De Dag
Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk. 
Kahlil Gibran, Libanees-Amerikaans schrijver en kunstschilder 1883-1931