Van zon naar wassend water

Dag 2 op de Primitivo, dinsdag 7 september 2021, Bodenaya, Spanje

Een goede nachtrust en ontbijt deed ons om 7.45uur vertrekken. Met ons ook onze kamer want waar ik in de veronderstelling was dat ik mijn wekker had uitgezet ging die af terwijl ik mij stond te douchen om 6.30 uur.
Gevolg dat bij mijn terugkomst iedereen wakker was🤗 en mij een beetje vreemd aankeken. Het was nu ook meteen duidelijk wie ik was en deze kamer zou mij weer herkennen indien we elkaar op onze verdere reis zouden ontmoeten☺.
We konden ook meteen gaan ontbijten en de eigenaar die gisteravond het licht had uit gedaan stond nu weer achter de bar ons te bedienen in onze wensen. Dat het allemaal niet echt vanzelf ging verraadde zijn gezicht wel, dit in tegenstelling tot zijn vrouw die een en al vriendelijkheid was. Tegenpolen trekken elkaar aan zullen we maar denken.

Meteen buiten Grado begon het grote klimmen en dalen en dat bleef de hele dag zo of moet ik eigen de hele camino!
Paolo is in zijn element bij dit type wandeling, want als erkend Dolomiteloper met hoogtes die veel verder gaan dan deze, loopt hij ver op mij voor maar we ontmoeten elkaar verder op de route in Cornellana weer.

Na enige km zien we al de snelweg A63 al duidelijk in het oog en deze zal deze dag nog veelvuldig in beeld zijn, natuurlijk heel imposant als je er onderdoor loopt en zo'n 15 km verderop nog in aanleg.

In Cornellana na 12 km in het dorp aan de weg in een café koffie gedronken een lekkere onder een luifel de pelgrims, oa Don & Ellen,  die voorbij gaan aanschouwd.
Na verloop van tijd kwam Paolo ook aanlopen, bleek dat hij eerder op de route nog naar een kerk was gaan kijken.

Even buiten Cornellana staat het Monasterio San Salvador de Cornellana van buiten een beetje vervallen maar van binnen echt mooi maar ook wel een beetje vervallen maar zeker even het binnenlopen waard!

Het stuk tot aan Salas loop je over een soort vlakte waarbij je ook de spoorlijn kruist, op dit stuk zijn geen voorzieningen en dan is het lekker als er bij een soort fabriek een frisdrankenautomaat staat. Tijd om even te rusten en een heerlijk koud drankje te nuttigen, al gauw krijg ik gezelschap van de enige landgenoot die ik deze camino zou tegenkomen naar achteraf bleek!

Tot dat moment was het een prachtige dag met volop zon en heerlijke temperaturen echter de bewolking nam toe en de zon verdween.

Rond 14.30 uur arriveerden we in Salas en hadden op de moment km gelopen maar dit was nog onze einsbestemming voor vandaag dat lag nog een aantal km verder In Salas zaten we vlakbij de stadspoort buiten bij een café met Don en Ellen uit Denemarken, 2 pelgrims die we nog regelmatig zouden tegenkomen want ook zij waren op weg naar Bodenaya. Don & Ellen liepen samen op en waren elkaar in Oviedo tegengekomen en blijkbaar klikte het prima.
Na een rustpauze van ongeveer ¾ uur weer verder op pad, inmiddels was het wel begonnen te regenen en werd het tijd om de poncho uit de rugzak te pakken. Vol goede moed weer verder maar daar dacht de regen ook zo over en die gooide er nog wat extra vocht uit. Nu is het stuk tussen Sallas en Bodenaya een forse klim waarbij het begin over een goed beloopbaar pad gaat maar naar mate het hoger ging werd het pad slechter en nam de regen nog meer toe. Gevolg dat het pad ook steeds moeilijker te belopen werd, glibberig en de vermoeidheid nam aan het eind van de dag natuurlijk ook toe. Inmiddels kwamen boven en was het nog even zoeken naar de juiste richting en ook hier toornde de A63 hoog boven ons uit. Eenmaal in Porciles aangekomen op de "hoogvlakte" begon de zon weer te schijnen alsof er niet was gebeurd alleen waren wij wel drijfnat en liepen we te soppen in onze schoenen! Gelukkig was Bodenaya niet ver meer en werden wij zeer gastvrij onthaald.

Uiteindelijk zitten we nu in Bodenaya op een hoogte van 640 m, dat klink misschien niet indrukwekkend maar ik kan je verzekeren dat met 1200 hoogte meters dat heel anders aanvoelt

De ontvangst in de herberg was hartverwarmend, zo liefdevol en welgemeend. Het is een echte familieherberg en dat stralen ze ook echt uit! 
We waren een van de eersten die hier arriveerden en na ons kwamen Don & Ellen ook aan en die hadden beduidend beter weer gehad toen zij aan het laatste stuk begonnen waren. Ook was er een Spaanse vader & zoon aanwezig, Pablo & Matias, die samen ook de Primitivo aan het lopen waren, gelijk Pablo met zijn andere zoons had gedaan. Een bijzonder moment lijkt mij om dit met je kind te ervaren!

Het bijzondere aan deze donativo herberg is de sfeer die hier voortdurend hangt, de wijze waarop je welkom wordt geheten gaat door in het totale verblijf hier. De gastvrijheid maar ook de persoonlijke interesse die David & Celia zo kenmerkend is voor deze herberg. Het eten gaat gezamenlijk en daarbij wordt een ieder uitgenodigd om iets te vertellen over zichzelf en de motieven toe te lichten.

Nu 22.15 uur hebben we net het Spaanse diner achter de rug, ruim 2 uur, en is het hier volledig donker, we hebben ook nog de verjaardag van Matias gevierd die vandaag 17 jaar is geworden🍾

De lucht is helder dus een weldaad aan sterren! Dat beloofd morgen een mooie dag te worden maar dat schijn je hier in Asturië niet te kunnen zeggen.

Een zware dag, afwisselend weer en ruim 31 km gelopen.

Vandaag zijn we vanaf Grado door de volgende dorpen en gehuchten gelopen; San Juan de Villapañada / Cabruñana, El Fresno, San Marcelo, Santa Eulalia de Doriga, Casa del Puente, Cornellana, Sobrerriba, llamas, Quintana, Casazorrina, Salas, Porciles, Bodenaya.

Citaat van de Dag
Ik geloof dat de wereld gelukkiger wordt als twee mensen gelukkiger worden, ook al zijn het er maar twee. 

Paulo Coelho, Braziliaans schrijver 1947-