over de o Cebreiro

De poorten van de Hemel

Om Galicië binnen te komen moet de pelgrim eerst de col de Piedrfita beklimmen, niet echt een droom voor een wandelaar met de matig tot slechte paden maar eenmaal boven wacht u een wonderschoon welkom. Galicië ontvangt de wandelaar aan de rand van de hemel. U loopt een paar uur door een zacht glooiend landschap waar het groen overheerst. na de alto do Poio, komt er een lange gemakkelijke afdaling die u langs Fonfria brengt het einddoel van deze dag*

Galicië heet ons welkom!

zondag 5 mei 2019 

Eerst wil ik jullie even bedanken voor de leuke reacties die ik natuurlijk ook lees, het is heel stimulerend te weten dat mensen aan je denken
Afgelopen nacht minder geslapen dan vorige nachten waardoor??
Ook vandaag weer om 8.00 u vertrokken, we hadden een stevige klim voor de boeg, 600 m stijgen en 8 km naar de top van de berg. Benoemd als de laatste echte klim van de Camino. Vertrokken vanuit Las Herreirias met als eerste stop La Faba na 4 km waar we eerst weer een ontbijt namen, jus en koffie. Nu is een bocadillo met ham echt lekker maar de ham die op het brood lag was zoveel en vet dat ik de helft (het vet) heb weggegooid. Voer voor het aanwezige dierenpark.
De klim was pittig en zwaar, veel losse stenen dus oppassen geblazen.
Het eerste stuk uit Las Herreirias liep ik op met Sheileen uit Kent, Engeland, een gescheiden 40 jarige vrouw die binnen 1 uur haar halve levensloop aan mij had vertelt. Heel leuk en interessant en natuurlijk vertel je dan ook wat van je eigen achtergrond en na 1 uur ga je uit elkaar en zie ik haar nooit meer. Maar dit type korte contacten maakt de Camino ook bijzonder🤗
Het tweede stuk was ook best pittig en dat terwijl wij zonder rugzak liepen, volgens Bob gebruikten wij ons verstand en de anderen hun benen.
Uiteindelijk viel het derde gedeelte erg mee en kwamen we op de top van de berg aan in o Cebreiro, een inmiddels omgedoopte toeristische attractie met " authentieke" huisjes en natuurlijk een kerk. 

Hier ontmoette we Angelique, de vrouw van de herberg Luxia van gisteravond. Zij bood ons spontaan koffie met cake aan en ook nu zit je weer heel gezellig te kletsen met een vreemde.

Weer verder naar Fonfría hadden we de grens tussen Leon en Galicië reeds gepasseerd zonder dat wij drieën de beroemde grenssteen hadden gezien Gelukkig zijn er dan weer andere pelgrims die wel hadden opgelet en die je dan een foto opsturen of via Air Drop geven🤪
Het weer werd langzaam minder van volop zon naar sluier bewolking tot wolken, nu 21.30 uur is het weer prachtig maar het beloofd voor de aankomende dagen anders te worden. Dat geeft voor jullie in Nederland weer hoop! Hier minder bij jullie beter weer voor mij dan!

We zijn nu in Fonfría in een best grote herberg, Albergue A Reboleira,met maximaal 52 bedden maar wel fraai, we liggen met 17 pers op een zaal en toen ik net om 20.50 uur op de zaal kwam lag de helft al " te slapen" , ook dat is de Camino!
We hebben een super diner gehad, met een grote groep gegeten maar de sfeer was geweldig, heel leuk zitten kletsen met 2 Duitse jonge meiden en de bediening maakte er een waar feest van. Iedereen ging met een glimlach van tafel
Nu zit ik in de lounge samen met Sheila aan het zoveelste wijntje van de dag dit verslag te schrijven en het zal waarschijnlijk niet laat worden.

Vraag van de Dag: 

Welke woorden heb je geleerd? In welke situatie heb je ze gebruikt?
Vino, heb ik veel gebruikt.
Bocadillo, om brood te bestellen en natuurlijk gracias. 

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011