Weer verder met z'n drieën!

Dag 9: Barbadelo - Gonzar

Het 100 km punt

Vandaag gaan we het 100 km te gaan punt beslechten, een detail wat deze tocht mogelijk lichter maakt om door te komen. Het punt staat in een greppel van een lokale weggetje tussen Brea en Ferreiros, tegenover een rij eiken. Dit mythische 100-kilometer punt is inmiddels verworden tot een punt van hedendaags barbarisme, beklad, bespoten staat de steen hier nog altijd zijn dienst te bewijzen aan de pelgrim. Op deze dag gaan we door een labyrint van wegen, paden, corredoiras, weggetjes en paadjes waar je de weg zou kwijtraken als er geen gele pijlen waren geweest. Ook nu weer passeren we onderweg een reeks van dorpjes waar nauwelijks enig teken van leven is te bespeuren. Deze streek van Galicië is door de hertinteresse in de camino weer enigszins gereanimeerd en langzaam vinden er weer nieuwe ontwikkelingen plaats met dank aan de pelgrimsweg.

Dag 9, Opnieuw een pittige wandeling!

dinsdag 7 mei 2019, 

Vannacht een onrustig nachtje gehad, veel wakker. Ik lag ingepakt in mijn slaapzak en dan heb je niet veel ruimte om te bewegen dus regelmatig had ik mijzelf gemangeld in mijn lakenzak
Nu is een oude molen natuurlijk erg romantisch maar om het warm te krijgen stond gelukkig te kachel, na enig aandringen, aan. Mocht helaas er niet toe leiden dat mijn wasje droog was vanmorgen.
Vertrokken onder een zware grijze lucht waaruit de regen zo kon vallen. Gelukkig is dat ons vandaag bespaard gebleven.
Het eerste stuk ging door het platteland heerlijk glooiend en erg mooi, iets wat toch dit gebied bijzonder maakt. Het is omdat we nu hier lopen maar dit gebied is zo onbekend maar o zo mooi!
Eerste stop weer na ongeveer 5 km en hier kwamen we een Nederlands, naar ik dacht stel, tegen wat niet zo bleek te zijn. Hij was arts in Valencia en zij een studievriendin uit het verleden maar nog steeds bevriend, heel bijzonder en dat al 42 jaar. Een poosje met hen meegelopen en dan is het wel weer even leuk om Nederlands te praten!
Ook vandaag was het weer veel up en down. Er was ons gezegd dat het na o Cebreiro alleen maar dalen zou zijn. 
Nu heb ik blijkbaar op school niet goed zitten opletten toen ze Galiceá behandelde want het tegendeel is waar. Nu begrijp ik ook wel dat het niet lineair is naar Santiago maar ik had ook niet verwacht dat het nog steeds zo veel stijgen en dalen zou zijn. Dit jaar heb ik meer geklommen dan de vorige 2 Camino's te samen denk ik!
In dit gedeelte zie je veel stallen waar intensieve veeteelt wordt gehouden. Grote stallen waar rondom nauwelijks activiteiten plaats vind. 
Inmiddels zitten we in Gonzar in een herberg met veel mensen. Je merkt duidelijk dat we Santiago naderen, er zijn veel meer mensen op de route dan bijvoorbeeld 150 km terug.
We zitten nu in de "lounge" gezellig met 3 andere Canadese vrouwen te kletsen, de flessen staan op tafel.
Ik krijg berichten dat het meeste wat ik drink alcohol is maar ik kan jullie verzekeren dat ik inmiddels mijn riem om mijn broek strakker moet doen anders glijdt deze af!
Als je bedenkt dat we onderweg niet veel eten, in de ochtend een broodje en dan het diner met vooral rijst, pasta, groente en meatbaals dan komt het meeste energie uit idd de alcohol maar dan wel ná het lopen.

Vanavond weer voetbal kijken op mijn mini IPad, benieuwd wie er meekijkt!                               Ook vandaag weer met Sheila & Bob opgetrokken en dat bevalt prima! We hebben er weer ruim 31 km opzitten!

Op het eind van de middag kreeg ik nog van Dennis, mijn zoon, een berichtje met een foto waarin de jongens mij sterkte wensen, heel lief!

Vraag van de Dag: 

Zou je de volgende keer weer op dezelfde manier reizen?

Wil je een wandelvakantie doormaken dan zal je wel op deze wijze moeten reizen, het is zo'n anderen soort vakantie dan dat ik gewend ben om door te maken dat je dit niet kunt vergelijken met de traditionele vakanties.


Camino 2019

Foto's van de Dag

Dag 10 Gonzar - Ponte Fereirra