Dag 5, vrijdag 4 mei 2018 

Na de aangename wandeling door Logroño, gaat de Jacobsroute verder door een landschap van glooiende vlakten, vruchtbare valleien waar bijna alleen maar wijn wordt verbouwd en dorpen met allerhande voorzieningen. La Rioja ontvouwt zich in al zijn volheid aan de wandelaar. De dagetappe die lang lijkt en slechts twee dorpen aandoet, Navarrete en Ventosa, is tenslotte best pittig omdat u door het park La Grajera komt - een gebied met bomen rond een kunstmatig stuwmeer aan het einde van de regiohoofdstad - en later door de klim naar de alto van San Anton, een oase van eenzaamheid over het oorspronkelijke tracé van de Camino, wat verraden wordt door de overblijfselen van het klooster van de Antonianen dat hier gestaan heeft. Beneden aangeland, na de laatste helling, ligt de vallei van de rivier de Najerilla voor u met de vroegere monumentale hoofdstad van Navarra, Najera, samen met een perfect einde van deze etappe door La Rioja*.

Terwijl ik hier dit noteer is de dodenherdenking in Nederland al achter de rug, Een moment van bezinning en getuigenis waar ik regelmatig bij aanwezig geweest ben. Zelf vind het belangrijk dat we even stil staan bij het verleden en wat er zich kan afspelen indien er foute mensen aan de macht komen.

Dat besef is nog toegenomen toen wij er achter kwamen wat onze vader heeft moeten mee maken in de tweede wereldoorlog als dwangarbeider in Leipzig. Zelf heeft hij daar nooit echt over willen praten en sinds 2 jaar weten wij nu pas wat er daar allemaal heeft afgespeeld en dan ga je ook meer beseffen wat dit op de persoonlijkheid van hem heeft gedaan.

Ik zeg niet dat alles nu op zijn plaats valt maar het begrip is er wel gekomen alleen een beetje jammer dat wij dit pas te weten zijn gekomen na zijn dood! En zo zit je wat te mijmeren als je gedachten afdwalen naar je thuisbasis!

Maar weer over tot de orde van de dag, prima geslapen in een ruime slaapzaal met veel ruimte.Omdat ik het plan had opgevat om vandaag wat spulletjes naar huis te sturen en mij verteld was dat het postkantoor niet voor 9.00 uur open ging had ik dus geen haast en vertrok ruim nadat iedereen al weg was. Bij het postkantoor heb ik 2,5 kg aan spulletjes naar huis gestuurd voor €30,=, het duurde ruim 30 minuten eer alles was afgehandeld! maar ik ben wel erg vriendelijk geholpen.

Hierna op weg naar Najera, om Logroño uit te komen loop je eerst vrij lang door een park waar opvallend veel oudere mensen aan het wandelen/lopen waren. Op het eind van het park staat een kraampje waar een bekende Spanjaard zijn speciaal gemaakte stokken verkoopt of soms gewoon weggeeft. De man is een bekendheid in Spanje op het gebied van de Camino.

Het is vandaag een koude dag geweest, vanmorgen bij het vertrek uit Logroño was het om 9.30 uur 8 gr C, best wel frisjes en het is niet echt veel warmer geworden op de dag alleen in de namiddag als de wind gaat liggen dan wordt het lekkerder.

Rond 12.00 uur was ik beland in Navarrete en daar op het plein bij de kerk heb ik in een café koffie gedronken en ontmoette ik 2 Australiërs, vader & zoon, die ik al eerder had gezien maar nog geen contact mee had gemaakt. Ongeveer 30 minuten zitten kletsen eer zij weer door gingen.

Buiten Navarrete is een kerkhof waarbij in de muur bij de ingang van de begraafplaats de façade van het voormalige hospitium San Juan de Acre in de muur is gebouwd. Het trekt de aandacht omdat het opvallend anders is dan muur zelf.

Even verder kom ik Sonja tegen, een Duitse die vandaag aan haar Camino was begonnen en waarvan ik dacht dat zij het best wel zwaar had. Een grote rugzak en zij moeilijk lopend ben ik bij haar gebleven tot in Ventosa waar ik gezellig buiten bij een café heb zitten kletsen met een Amerikaans echtpaar uit San Fransisco. Na verloop van een uur bleek dat zo ontspannen zaten omdat zij in Ventosa bleven overnachten wat nu net niet mijn plan was dus weer verder. 

Even buiten Ventosa kwam Sonja weer op mijn pad, ondanks haar vermoeidheid had ze toch maar besloten om door te gaan, ik kon niet zo maar weglopen ondanks het feit dat zij niet van mij verwachtte dat ik haar op sleeptouw zou nemen. We zijn samen naar Najera gelopen en hoewel de laatste kilometers erg traag gingen met regelmatige stops was het wel weer leuk om zo op te lopen.

Onderweg kwamen we Paul tegen, een Ier die volledig uitgeput aan de rand van de weg zat en waarvan ik eerst dacht dat hij half dronken was, hij zwalkte over de weg. Geadviseerd om goed te drinken en mogelijk wat meer rust te nemen.

Inmiddels was het tegen 17.00 uur toen we in Najera aankwamen en we bij de eerste herberg nul op het rekest kregen, we kregen te horen dat alle herbergen redelijk vol waren. In mijn app gekeken naar de duurste herberg (€15,=) die gebeld en er was plaats. In het centrum van de plaats , 3 hoog met uitzicht op de brug. Met 5 personen op een kamer, 1 pers bedden, schone lakens en handdoeken op de bedden. De herberg waar we als eerste waren kostte €12,=☺en het uitzicht was van een A-locatie recht op de brug over de rivier die Najera in tweeën splitst.

Het bleek dat Yves al in de andere herberg zat met wie ik meteen een eetafspraak heb gemaakt, weer buiten stonden de Australiërs buiten het café te roken dus daar ook een biertje mee gedronken. Sonja was te moe om verder nog enige activiteit te ondernemen en die bleef op de kamer.

De avond met Yves en een Nederlandse doorgebracht, lekker doch simpel gegeten en daarna nog even naar de bank om mijn financiële reserves aan te vullen want ik was er bijna doorheen.

Weer op de kamer bleek dat de Wifi niet echt werkte dus geen verslag die dag en 4/5 van de aanwezigen lagen al op bed dus voor mij een teken om ook maar te gaan slapen in een overigens heerlijk bed!

De vraag van de Dag!

Hoe was het om vanuit je rugzak te leven?

Het grootste nadeel van een rugzak is dat het één geheel is. Telkens als je iets pakken wilt moet de rugzak af en op zich is dat al een heel gedoe. Dan is het altijd weer de organisatie van de inhoud. Hoewel ik een bepaalde structuur heb aangebracht grijp je heel vaak mis met name als je iets wilt zoeken in het grote vak. Het voordeel is wel weer dat alles redelijk compact te dragen is en je beperkt bent met de keuze van meenemen☺

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011