Van Asturias naar Galicia

Dag 6 op de Primitivo 11 september 2021, Van Asturias naar Galicië

Wat maakt een herberg extra bijzonder? Een gebouw is een gebouw, de ligging kan mooi zijn maar uiteindelijk zijn het de mensen die de sfeer maken en dat deed Nathalie! Heerlijk relaxed, je het gevoel geven dat niets teveel voor haar is en een positieve uitstraling een prima plek om te verblijven Albergue Juveniel de Castro in de gelijknamige plaats. Je moet wel 5 km verder dan Grandas da Salime maar dat is het wel waard!

Deze morgen hebben we wel een echt ontbijt gehad, Nathalie had al diverse dingen voor ons klaar gemaakt en aan ons een keuze daaruit te maken, Om 8.30 uur vertrokken met Paolo, Don, Ellen & Alexandro maar al snel liepen Paolo & ik achteraan omdat wij veel foto's maken maar Paolo wint het dik van mij en ik maak er al bijna 70. - 80 per dag! Ik denk dat Paolo van elke km wel 3 foto's maakt.
Het blijft wel een vreemd gezicht dat je iemand ziet liggen in een portaal van een kapelletje in een slaapzak en daarbij ook nog een hond. Meestal is het een eigen keuze om dit te doen wat ik denk te kunnen op maken uit de spullen die zij bij zich hebben, dit beeld zagen we al direct na aanvang van de dagreis waar naast de herberg een kleine kapel staat en zie je wel vaker langs de camino.

Vanmorgen was de wereld echt klein toen we vertrokken, geen 100 m zicht, natuurlijk weer stijgen en met de mist ga je door de inspanning al snel transpireren, dus laagje voor laagje uit.
Bij Penafuente liepen we op de bergen met links van ons de vallei die door een wolkendeken bedekt was en wij daar boven met de zon op onze bol! Wat een prachtig natuur mag je dan beleven.
Honderden zwaluwen op elektriciteitskabels vliegen op als we voorbij komen en een prachtig oud kerkje in een dorp van niks. De dorpsoudsten bespraken de problemen van de dag leunend op een hek met panoramisch uitzicht op een ontwakende wereld, alleen in films zie je dit beeld maar hier dus ook en dan in het echt.
Om vanuit Fenafuente tot bovenop de berg te komen was een stevige klim. Het hoogteprofiel van onze dag zegt genoeg, vanaf Castro is het een inspannende klim van ongeveer 550 meter over ongeveer 7,5 kilometer, naar het hoogste punt, vlak voor El Acebo.

Op deze bergrug staan veel windmolens die het beeld wel minder mooi maakt maar wat we moeten accepteren dat dit een nieuwe werkelijkheid en waarbij de schoonheid van het landschap ondergeschikt is aan de wensen en onze huidige manier van leven/consumeren
De bergrug, Alto Do Acevo, brengt ons naar Galicië waar vanaf dat moment de afstanden tot Santiago per 500m wordt aangegeven, voor ons nog 165 km te gaan.

Onderaan de afdaling is er een cafeetje hier gestopt en geluncht, de uitbater, een oudere man, gaat ongestoord zijn gang in een aangepast tempo en laat zich totaal niet gek maken. Het leuke hiervan is dat iedereen naar de man staat te kijken en je ziet de berusting en acceptatie
Hier kwamen we weer de bekende gezichten tegen van Don, Ellen, Alexander, de 2 Duitse vrienden die we al vaker hadden gezien maar nog niet eerder gesproken hadden.

Het is toch wel even lekker als je een half uur of langer kan uitrusten om weer verder Galicië in te gaan op naar Fonsagrada. Opvallend hier in Galicië draagt bijna iedereen, ook buiten, een mondmasker en zeker binnen is het verplicht anders dan Asturië.
Op de weg naar Fonsagrada lag nog een mooi restaurant waar we een sanitaire stop hebben ingelast en daar Pablo & Matias aantroffen en daar ook een kleine lunch hebben genomen.

Het laatste stuk hadden we een constant zicht op Fonsagrada maar voor je idee kwam je niet echt dichterbij tot dat we bijna onderaan de voet stonden en toen nog een zware klim moesten maken om echt in de stad te komen. Fonsagrada 150 m boven je en dan mag je het hoogteverschil afleggen in een korte afstand, compleet uitgewoond kwam ik boven aan op de hoofdstraat. Steiler dan dit hebben we ze bijna niet gehad

We hadden hier een pension geboekt om te overnachten en dat is wel weer even lekker een fris bed en lekker ongedwongen een bad nemen. Ook nu natuurlijk weer vene het wasje gedaan en omdat in het gemiddelde hotel geen waslijnen hangen heb ik altijd zelf waslijnen mee, lekker uittrekbaar dus heel wat meters te gebruiken. De was hing dwars door de kamer en badkamer heen.
Nu in een pension met Paolo, wasje hangt te dogen en afspraken over diner worden gemaakt.

We hadden afgesproken met Don & Ellen even verderop op het pleintje vlakbij ons pensioen en daar troffen we ook weer onze vriend Andy die daar zijn nieuwe vrienden van gisteren had meegenomen. Het "café" had een buiten terras gemaakt op het pleintje want binnen verblijven was geen optie.
Paolo had het duidelijk niet zo op het gezelschap en hield zich een beetje afzijdig.

Bij binnenkomst in Fonsagrada hoorden we muziek uit de cafés komen, het bleek dat vandaag het jaarfeest van Fonsagrada was. Op een iets groter plein trad een muziekgroep op die Galicische muziek ten gehore gaf inclusief het bekende geluid van de gaita. Om er dichterbij te komen werd je gevraagd een mondmasker te dragen en werd om je QR-code gevraagd, voor ons als groepje was dat net iets te veel, zo nieuwsgierig waren we ook weer niet.
Don had gereserveerd in een restaurant was bekend stond om zijn goede inktvis, iets wat mij nu niet bepaald mijn smakpapillen deed aanwakkeren maar ze zouden er ook heel lekkere biefstuk hebben.

We hebben hier een gezellige avond gehad en ook heerlijk gegeten met een heerlijke Ramon de Bilbao wijn, ook hier zagen we weer de bekende gezichten gelijk die van vanmiddag.
Zelf herkende ik ook de Vlaming die ik in León had ontmoet tijdens de pelgrimszegen, even met hem zitten praten en hij was alweer op de terug weg van Santiago en Finisterra en was zeer blij en tevreden met de weg die had afgelegd.

Weer terug in het pension was alle was helaas nog niet droog maar de restanten konden in de badkamer verder drogen met het raam zo ver mogelijk open.

Vandaag weer 29 km gelopen maar gemiddeld goed te doen, prachtige natuur en een zeer gezellige afsluiting van de dag.

Vandaag zijn we vanaf Castro door de volgende dorpen en gehuchten gelopen;
Padraia, Gestoselo - Xestoselo, Peñafuente - Penafonte, O Acebo, Cabreira, Fonfria, Barbeitos, Silveta, Paradanova, A Fonsagrada

Citaat van de Dag
Er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen maken over dingen waar je geen invloed op hebt. 
Epictetus, Romeins stoïcijns filosoof 50-130