Matosinhos - Vila de Conde

Zaterdag 24 september 2022

Vila de Conde, Portugal

Nog even terug naar gisteravond, na een laatste borrel op het plein terug naar het hostel. Bleek dat er na het vertrek van de drie kamergenoten een nieuwe was gearriveerd maar wie?
Ik lekker op tijd naar bed, 23.45 uur gestommel aan de deur en een vrouw en een man met koffer en rugzak deden hun zachte intrede. Natuurlijk kan je niet geruisloos uitpakken maar dat geeft dan niet. Ik weer snoozend verder tot ik ergens in de verte hoor dat er op een deur gebonsd werd wat maar aanhield. "Straks is het hele hotel wakker" dacht ik nog tot ik me realiseerde dat het op de deur was van de kamer waar ik in lig. Geen vrouw of man in de kamer en wel gebons op de deur! Ik eruit en de deur geopend voor haar, ze had haar keycard vergeten, kan de beste gebeuren. Natuurlijk 1000 maal excuus maar ok ik weer naar bed.
Rond 2.45 uur weer gestommel op de kamer, komt 1 van de anderen binnen en gaat naar bed. Onder tussen heb ik de halve nacht wakker gelegen maar dat kan gebeuren in een hostel, moet je maar een hotelkamer boeken.

Vanmorgen om 8.45 uur bij het busstation, vertrokken naar Matosinhos ongeveer 12 km boven Porto. De busrit was eigenlijk best mooi en zal lopend ook heel goed te doen zijn geweest zoals Marja gisteren al reageerde op mijn bericht.
Bij de eindhalte van lijn 500 is meteen de brug over de rivier bij de haven, dit is niet het fraaiste gedeelte van de camino om te beginnen want je kijkt op scheepsdokken, - werven etc maar vrij snel daarna kom je al aan bij de zee.
We lopen naar het noorden dus de hele dag de zon in de rug en de zee aan de linkerzijde. Voor de pelgrims natuurlijk bekend terrein maar voor de leek begint hier een kilometers lang het lang pad over de vlonders.
Wat wel weer bijzonder is dat je vanaf Matosinhos al snel het gevoel hebt dat je in de natuur loopt maar het zicht wat je hebt is op de olieraffinaderij van Matosinhos en dat is niet het mooiste maar ook dat gaat weer snel voorbij. Het is prima lopen zo langs de kust richting Villa do Condo.
Na een koffie onderweg hebben we in Angeiras geluncht, daar was Bob hard aan toe want hij was al erg vermoeid. Voordat we hier kwamen waren we al bij een aantal restaurants geweest maar nergens was er plaats voor ons, alles zat vol!
Dus wij weer verder gelopen tot we in Angeiras aankwamen.
Het viel niet mee om nog een tafel te krijgen want alle restaurants in dit kleine plaatsje waren overvol. In een klein maar gezellig restaurant natuurlijk vis gegeten, sardines en ik dorado. Ondanks dat het er erg druk was was er toch ook wel weer een moment om ons op een vriendelijke manier te helpen☺
Na een best lange pauze weer op weg rond 15.15 uur en nog ongeveer 11 km te gaan.

Het tempo kwam er niet echt meer in en bellen voor een overnachtingsplaats leverde niets op want er werd nergens opgenomen
Besloten dat ik door zou lopen naar Villa do Condo en daar bedden zien te regelen, hoewel ik daar niet echt voor ben was het in dit geval beter. Ik ben meer van blijf bij elkaar!

Ik mijn tempo opgepakt en verder alleen door. Inmiddels was de wind fors toegenomen en stonden de schuimkoppen op de golven en natuurlijk heb je altijd wind tegen.
Voorbij Gafa loop je meer naast een duin rij en met de harde wind werd je bijna gezandstraald, niet echt fijn.
Als je op Vila de Conde afloopt zie je 2 steden, een gedeelte met alleen maar nieuwbouw met appartementenblokken en de oude stad gelegen aan de oevers van de rivier de Ave.Je loopt op de oude stad en laat min of meer het nieuwe gedeelte naast je liggen. Via de oude brug kom je de stad binnen met de hoge barokke gevel van het Convento de Santa Clara uit de 18e eeuw aan je rechter hand. 

Uiteindelijk kwam ik aan rond 17.30 uuren had bij de 1ste herberg, Santa Clara, geluk en kom 3 bedden reserveren. Het bleek dat er nog voldoende plaats was dus mijn inspanning was niet echt nodig geweest maar ja zo is het maar net als........!
Bij het betreden van de kamer hoorde ik bij binnenkomst een zucht van "zo!". Dat moest Nederlands zijn en dat bleek ook zo te zij. Er was een Nederlands echtpaar uit Swalmen op de kamer, Mies & Dirk. Natuurlijk met hen een gesprek aangegaan en de wetenswaardigheden uitgewisseld. Voor hen was het de eerste keer dat ze een camino aan het lopen waren en echt alles was nieuw voor ze en dan is het ook weer leuk om hun eerste ervaringen te horen!
Geïnstalleerd en opgefrist en dan is het weer even je weg zoeken in een herberg.
Op naar het naast gelegen cafe voor een welverdiend biertje in afwachting van Sheila  & Bob, het was er niet druk en buiten was het ook niet echt heel comfortabel maar ik had wel zicht op hun komst.

Even voor 18.30 uur kwamen ze om de bocht en stond er ook voor hen een bier klaar. Bob zat er redelijk doorheen maar hij heeft zich wel kranig gedragen en geen onvertogen woord kwam er over zijn lippen. Na een half uur naar de herberg, de formaliteiten vervuld en ook zij zich installeren op de kamer waarbij Bob natuurlijk eerst even een klein tukkie nam.

De rest van de avond is contact maken met andere pelgrims en gezellig kletsen met elkaar oa Laura uit Bambergen (D) een jonge vrouw die op mij een heel lieve indruk achter liet!
Nu 22.18 uur is het licht al uit, de bedden 10 zijn allen bezet en om mij heen wordt er van alle kanten gedraaid en bewogen.
Voor mij ook tijd om de oor pluggen in te doen en weg te dromen in mijn eigen wereld.