Valverde de la Virgin - Villares de Orbigo
de 1ste echte wandeldag
Het draaiboek van deze dag begint op het dezelfde punt als waar het gisteren eindigde; met als enige gezelschap de eindeloze vlakte van de páramo waarover we nog een tijdje moeten gaan. En dat alles gekruid met het lawaai en de stank van de N-120. Gelukkig komt u bij één van die magische oorden die de tand des tijds doorstaan hebben. Dat is de prachtige overbrugging van de Camino en niet alleen vanwege zijn architectonische kenmerken. Hier speelde zich de passo bonroso af, een weddenschap die een groepje middeleeuwse edelen, verbind door het ridderlijk ideaal en aangevoerd door de Leonese ridder Don Suero de Quiñones, aanging met elke ridder die de brug over wilde. Een historische gebeurtenis die aandoet als een roman maar die soms de schoonheid van deze schitterende Romeinse brug in de schaduw dreigt te stellen. De rivier de Órbigo vormt een keerpunt op de etappe, die vanaf hier weer verder gaat over het oude tracé, door twee kleine dorpjes, Villares & Santibäñez, ver van het verkeer over de autoweg. Het is nog maar een zucht tot de montes de León, daarachter ligt El Bierzo en dan komt Galicië*
30 april 2019, Dag 2: 20 km langs de weg
De eerste nacht in een herberg toch weer even wennen maar toch wel goed geslapen. Rond 8.00 u vertrokken onder een prachtige zon, Kim en Adam waren al vertrokken, de aankomende 20 km zou ik langs de N330 lopen iets wat echt niet leuk is.
Na ongeveer 4 km haalde ik Adam in en we hebben samen ruim 11 km opgelopen tot een herberg waar hij zou verblijven. Hier kwamen we Kim tegen en samen hebben we daar onze eerste pauze genomen, geluncht en gerust voor drie kwartier.
Weer verder maar nu met Kim maar wel weer langs die vervelende weg. Op dat soort momenten verlang je zelfs naar de Meseta!
Vlak voor Hospital de Orbigo waar we eindelijk van de weg af gingen en het Spaanse platteland op gingen en meteen weer het ontspannen gevoel terug kregen. Je loopt op Hospital de Orbigo af en ziet weer de kerk met 4 ooievaars nesten erop of de prachtige Romeinse brug en dan vergeet je heel snel wat je net gehad hebt, heerlijk!
In Hospital de Orbigo weer even gerust met uitzicht op de brug. Weer 2.6 km verder bereikten we Villares de Órbigo onze eind bestemming.
We zitten beide in een andere herberg, zelf zit ik bij de Belgische Christine in auberge Villares de Órbigo. Een kleine maar heel gezellige herberg met veel authentieke kenmerken.We zijn hier nu met 6 personen, een Deen, een Amerikaans echtpaar en 2 Hollandse mannen uit de buurt van Den Haag. We zitten hier nu al bijna 3 uur heerlijk te kletsen op de patio in de zon, super gezellig inmiddels is Kim hier ook gekomen en blijft hier eten.
Qua wandelen vandaag niet leuk maar het verblijf hier maakt erg veel goed!
Vandaag ongeveer 26 km gelopen, het lopen gaat goed maar het gewicht van de rugzak op je schouders voel je wel. Ervaring leert dat dit na 3 a 4 dagen verdwenen is.
Vanavond Ajax kijken hier op mijn IPad.
Morgen weer een nieuwe uitdaging, weet nog niet waar naar toe.
Vraag van de Dag:
Waarom wilde je naar deze bestemming?
Het is een logische vervolgstap op mijn Camino van vorig jaar welke ik in León beëindigde.
* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011
Camino 2019
Foto's van de Dag
Dag 3: Vilares de Orbigo - Rabanal del Camino