Op de weg terug

Vanaf Murxia op weg naar huis

vrijdag 17 mei 2019, Hospital, Spanje

Vanuit het thuisfront kreeg ik aanmerkingen over het taalgebruik van de laatste dagen
Ik zal een beetje beter opletten op de taalfouten!
Opnieuw heel leuk de reacties die ik krijg waarvoor opnieuw dank
Vanmorgen bij vertrek uit Bella Muxia (de herberg) meteen regen, niet zo heel erg maar je kunt je meteen weer helemaal opnieuw optuigen.

Eerst langs de punt van Muxia en hier, meer dan in Finisterra, waan je je echt op " het einde van de wereld".
Wat een fantastische plek wat werd verstevigd door de harde wind en regen.
Op dat tijdstip was ik de enige die daar was dus geen foto van mij en de omgeving.
Ik had mijn handen vol om mijn kleding in tact te houden door de harde wind.
Als je de film " The Way" hebt gezien dan herken je onmiddellijk het einde, heb je die niet gezien ga hem dan opzoeken en kijken. Natuurlijk een geromantiseerde versie van de echte Camino maar zo herkenbaar, ik weet zeker dat na het bekijken van de film je iets hebt van " dat wil ik ook!"

Opnieuw vandaag de hele weg alleen gelopen en niet veel tegenliggers gehad.
De regen bleef beperkt tot een fikse bui toen ik net in een bar aan het lunchen was, dus geluk voor mij.
Vanmiddag zat ik er even doorheen, de gang was eruit en als op dat moment een bus was gestopt was ik er onmiddellijk ingesprongen.
Opdat moment kreeg ik een berichtje van mijn zwager Ed met een mopje, een glimlach verscheen op het gezicht.
Terug geschreven dat ik het even moeilijk had en na even heen en weer wat teksten uitgewisseld te hebben besloten om voor de 1ste keer deze reis onderweg even extra te rusten.
Blijkbaar was dit alles voldoende om weer energie te krijgen.

Uiteindelijk belandde ik rond 17.00 uur op de plaats van bestemming in Hospital waar ik 3 dagen geleden ook heb verbleven.
Eerst even een lekkere radler en op naar de herberg.
Bleken maar 6 mannen aanwezig te zijn waarvan 1, die werkelijk waar, 3 straten van mij vandaan woont, hoe bijzonder!
Ik kende deze jongeman dan ook niet maar wel leuk!

Na het douchen maar weer een wasje gedaan en die opgehangen in de wind maar het zag er niet naar uit dat dit vandaag nog droog zou worden.

Met 6 mannen gegeten in het cafetaria, een Spanjaard die geen Engels sprak/ verstaat, 2 Duitsers, 1 Australiër en wij Hollanders. We hebben een heel gezellige avond gehad wat er dus toe heeft geleid dat ik dit blog dus nu pas aan het schrijven ben ( vrijdagavond 22.45 uur)
Helaas kan ik het niet nu uploaden want de WiFi verbinding is hier nihil, zal dit dus morgen onderweg moeten doen.
Bij terugkomst in de herberg was mijn wasje natter dan toen ik het ophing dus alles maar de droger in.
Ik heb begrepen dat de mannen vroeg gaan vertrekken dus wie weet voor mij ook vroeg opstaan.