Eindeloze vlaktes maar niet alleen

 Hontanas - Itero de la Vegas

Het Klooster van San Antón

Het lijkt een lange etappe maar het is de moeite waard er eens flink de pas er in te zetten bij het oversteken van de eindeloos lijkende vlakte die Hontanas van Frómista scheidt. U kunt dan overnachten in een plaats die van strategisch belang was en waar de Jacobsroute en het kanaal van Castilië - de bevaarbare droom van de Castiliaanse koningen - en waar een van de mooiste Romaanse kerken van het Iberisch Schiereiland staat. In elk geval zijn er meer dan genoeg goede herbergen in deze streek zodat u, afhankelijk van uw uithoudingsvermogen, de etappe in stukjes kunt knippen. De weg is vlak met uitzondering van de Colina de Mostelares, de laatste kuitenbijter voordat u begint aan de eentonige Tierra de Campos Het is ook een aantrekkelijke etappe; u komt langs de gerechtszuil van Boadilla, de schitterende Fiterobrug, over de Pisuerga en de raadselachtige arcade van het klooster van Antón vlak voor Castrojeriz waaronder de weg nog steeds loopt als een trouwe getuige van de oorspronkelijkheid van het tracé*

Dag 11, donderdag 10 mei 2018

Nog een hele week voor de boeg dus wordt er in het achterhoofd al een beetje afgeteld helaas! Het goede nieuws is we hebben nog een hele week te gaan!
Als laatste naar bed en als laatste de herberg uit!
Prima geslapen en goed uit gerust kon ik er weer tegen😁.
Terwijl ik nog in Hontanas was en mijn veters aan het strikken was liep Hyun Ju Min mij voorbij en wij hebben de hele verdere dag opgelopen, vandaag zou een prachtige wandeldag worden. Goed weer en een werkelijk prachtige omgeving met veel kleuren groen, geel vermengd met allerlei kleuren van bloemen.
Na ongeveer 5 km kwamen aan bij de ruïne van San Anton, eens een kerk gebouwd in de 16-eeuw nu een prachtige pleisterplaats. Tegenover een café geleid door een Colombiaan die er een feestje van maakt, heel leuk!
Na koffie weer verder via Castrojriz een mooi plaats op de route. Je loopt op de kerk af met daar boven de ruïnes van een kasteel als een baken in de lucht!
Bij Castrojeriz steek je de vlakte over om dan te beginnen aan een 12% klim van 1050 meter lang. Eenmaal half uitgeput boven op de hoogvlakte heb je een wonderschoon uitzicht op het gebied waar we juist vandaan kwamen😃.
Deze hoogvlakte is gelukkig niet zo lang en het volgende dorp is 5.4 km verder.
Inmiddels was Lida, een andere Koreaanse, bij ons aangesloten en met z' n drieën zijn we door gelopen naar Itero de la Vega in de provincie Palencia.
Hier hebben wij een herberg genomen na 23 km gelopen te hebben vandaag.
Geen lange dag dus en dat is na gisteren wel lekker. Een ieder die je spreekt vond de etappe van gisteren lang en zwaar.
In de herberg weer de geijkte dingen gedaan en in het zonnetje, de was hing al te drogen Willy gebeld en de wetenswaardigheden van de dag doorgenomen.

Er zat een Belgische vrouw uit ... en zij hoorde mij Nederlands spreken en begon een gesprek. In een half uur vertelde zij mij haar hele thuissituatie en ik begreep daaruit dat deze wandeling voor haar een ontsnapping was uit haar dagelijks leven. Zij vond het heerlijk, de vrijheid, even ontsnappen aan de druk van het gezinsleven zij genoot ervan. Natuurlijk regelmatig contact met het thuisfront maar ook daar liepen de zaakjes goed wat haar ook weer rust gaf. Zo maar een ontmoeting die mooie momenten oplevert.
Nadien heb ik bij zowel Lida als Hyun Ju blaren behandeld en als dank daarvoor zijn we het dorp ingegaan en hebben wat gedronken en gegeten. Op de terugweg bij de supermecado nog een fles wijn voor de avond gekocht😆.
Inmiddels is het 19.15 uur en hebben we een prachtige wandeldag achter de rug, voor morgen heeft Hyun Ju een bed voor ons besproken en ik weet nu nog niet waar dat is😊.
Ondertussen is Yves de Fransman hier ook gearriveerd dus we moeten even bijpraten over gisteren en vandaag!! 

We hebben ons eigen meegenomen brood gegeten dus dat was een goedkope maaltijd. De avond hebben we in de tuin doorgebracht omdat onze Braziliaanse kamergenoten na de maaltijd om 20.00 uur al naar bed gingen want ze wilden de volgende morgen om 05.30 uur opstaan en vertrekken, dat wordt dus weer een vroegertje morgenochtend. Dit heeft ons niet weerhouden om er toch weer een gezellige avond van de maken. Met de beste wijn van de omgeving, uit de boomgaard van de vader van de eigenaar wat een kwaliteit!, van de auberge zijn wij de avond wel doorgekomen.

De vraag van de Dag

Vertel eens iets over het thema "vriendschap"?

Vriendschap op de Camino heeft toch een andere invulling dan vriendschap in het dagelijkse bestaan. Omdat je allemaal in een soort gelijke flow zit gaan de contacten heel makkelijk en vanzelf. Met een enkele vraag waar kom je vandaan? Vanaf waar ben je vanmorgen vertrokken? en waar ga je naar toe? heb je al snel een gesprek opgang. Het gegeven dat je met een grote groep van dorp naar dorp trekt maakt dat je elkaar vaak ziet en herkent en dat geeft ook snel weer een gevoel van herkenning. Natuurlijk spreek je de een meer dan de ander en gaan mensen ook weer verder. Wat er over blijft van dit soort vriendschappen is vaak moeilijk in te schatten en hangt ook voor een groot deel af van je eigen belevenissen en de inspanning om een vriendschap te onderhouden.


* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011

Facebook berichten