Altijd maar weer omhoog en omlaag

Los Arcos - Logroño

Dag 4, donderdag 3 mei 2018

Navarra is weldra wellicht nog maar een herinnering en een nieuwe regio, La Rioja, wordt getuige van de Jacobsweg. Maar voor het zover is wordt de pelgrim nog onthaald op een zware etappe door de voortdurende korte maar steile hellingen die de al geharde benen op dit punt van de Camino nog op de proef kunnen stellen. Vanaf de start in Los Arcos zijn de afstanden bedrieglijk. Over 11 km is het voortdurend stijgen en dalen en u moet een paar keer de rijksweg oversteken. Als u op de top van de zoveelste heuvel bent gekomen lonkt de stad van Cesare Borgia al in de verte en u krijgt weer moed door de gedachte dat het nu kat in het bakkie is, maar het is nog wel een flink stuk. Ten slotte komt Viana in zicht . Een mooie stad, met een aantrekkelijk historisch centrum en genoeg voorzieningen voor de pelgrim. Daarna is het nog ruim 9 km naar Logroño, maar de weg is vlakker en u kunt meer op u gemak lopen*. 

Vandaag van Los Arcos naar Logroño, volgens het boekje 28 km maar in het echt natuurlijk meer, kom zeker boven de 30 uit, toch mooi!
De subtitel van vandaag is Altijd maar omhoog en omlaag en dat was zeker zo.
Maar even terug naar vanmorgen, geslapen op een 38 pers zaal dus je kunt bedenken hoe dat gaat. Gisteravond lagen er al om 21.00u mensen te slapen dus alles wat je doet is in het donker en liefst geluidloos. Gevolg dat zelfs ik al om 21.30u op bed lag😢.
Dit betekend ook dat die vroegslapers ook al om 5.30 uur op waren om weer te gaan lopen!! Het moest verboden worden!
Gevolg was wel dat een ieder vroeg op was en voor 8.00u alweer aan de wandel was.
In alle hecktiek ben ik mijn Italiaanse vrienden verloren en ging dus verder alleen op pad.
In Torres del Rio, 8 km verder, kwam ik er achter dat ik mijn accu had vergeten, die lag nog in de herberg. Besloten om een taxi te nemen en terug te gaan, een nieuwe is duurder!
Na veel commotie met een Spaanse werkster toch uiteindelijk mijn accu weer terug en 30€ armer was ik weer terug in Torres del Rio maar wel 1,5 uur verloren en net toen het zo lekker ging.
Weer verder op pad door een prachtig landschap haalde ik weer pelgrims in die ik ruim daar voor ook al had ingehaald, toch wel een beetje sneu maar dan moet je maar nadenken en dat past dan wel weer bij mij, ik vergeet altijd wel wat. Willy zou zeggen" beginnende dementie", ik zie dat net even anders😁.
Onderweg een Frans meisje geholpen die last had van haar knie en met al mijn medische kennis en een goed vaderlijk advies ging zij weer huppelend en opgelucht verder.
In Viena heb ik in een hotelbar heel gezellig met het Canadese echtpaar zitten kletsen die ik gisteravond had ontmoet toen hij zijn verjaardag vierde. Maar ook dit contact duurde tekort omdat ik verder moest naar Logroño en zij daar in dat hotel verbleven voor 1 nacht.
Logroño, je bereikt het nooit, al ver van tevoren denk je dat je er bent maar telkens is het centrum weer iets verder 😠. Je loopt lang langs de drukke snelweg en door industrieel gebied met zicht op de stad om dan eindelijk de echte binnen stad te bereiken.
Via Simone kreeg ik een advies om naar aubergue Check-in Rioja te gaan en dit was een prima tip. Mooie, heldere, schone herberg en dat voor €12,=, de was werd voor mij gedaan voor een kleine bijdrage enbdat is ook lekker😁.
In de herberg ontmoette ik Yves, zoals de naam al doet vermoeden een Fransoos die heel goed Engels spreekt en dat is prettig omdat mijn Franse cursus van afgelopen winter toch wel ver was weggezakt. We zijn samen de stad in gegaan en hebben daar in een tapaz bar heel gezellig gegeten en daar ontmoet je ook weer andere mensen dus je kunt bedenken dat Camino wandelen meer is dan lopen!
Terug kijkend op de dag van vandaag was het een lange maar toch ook weer een bijzondere dag met mooie ontmoetingen.

* tekst overgenomen uit Te Voet naar Santiago de Compostela, Uitgeverij Elmar bv, Delft 2008 - 2011

De vraag van de Dag!

Beschrijf je gemiddelde dagritme en hoe zat het met je nachtritme?

(Te)vroeg opstaan, ontbijten of onderweg, rugzak inpakken, lopen, na 2 uur koffie, na 2 uur opnieuw even pauze, in de middag (soms al vroeg) een clara, bij aankomst herberg installeren (elektronica opladen, bed klaarmaken, douchen etc,) ontspannen drankje, eten, blog schrijven, slapen. Het slapen is net even anders dan thuis afhankelijk met hoeveel mensen je op een slaapzaal ligt. Oordoppen zijn een MUST (snurkers). 

Je bent vaker wakker dan je gewend bent en al (veel te) vroeg staan de eerste alweer naast hun bed waardoor jij ook weer wakker wordt.


Facebook berichten