De 1ste bergen beklommen!
La Robla - Poladure de la Tercha
De etappe die elke pelgrim zou willen lopen. Een bergachtig traject dat bij Canto La Tusa een hoogte van 1.572 meter bereikt, een hoogte die voorafgegaan wordt door de rotsachtige top van Los Romeros, waar het kruis van San Salvador bovenuit torent. Het pad daalt en klimt dan omhoog naar een pas waar we Arbas en de Pajares-pas zelf al kunnen zien liggen. Reeds op de grens tussen León en Asturië is het panorama van het Ubiña-massief ontzagwekkend, zoals het voor de Hercules-pelgrims van weleer geweest moet zijn, zo mogelijk nog meer. Na de nodige krachten te hebben verzameld, vertrekt de Camino zonder dralen naar de beschutting van beuken en hulstbomen, aangetrokken door een echo van gastvrijheid.
Een enigszins gedateerd hotel, ongeveer jaren vijftig gebouwd, was onze overnachtingsplek voor gisteren. De oudere vrouw had waarschijnlijk nog nooit van hospitality gehoord want alles ging met een zucht en een kreun. Wel weer een kamer voor mij alleen en dat is dan ook weer lekker.
Bij aankomst meteen maar even mijn wasje gedaan in de wasbak en de lijnen, zelf mee gebracht, buiten opgehangen in de hoop dat het morgenochtend droog zijn zijn.
Het gebouw staat naast de kerk en het fijne daarvan is dat je goed op de hoogte wordt gehouden van de hele uren en om er zeker van te zijn dat iedereen het ook hoort slaat hij 2 x de hele uren. Voordeel daarvan is dat ik geen wekker nodig had!☺
Na terugkomst van gisteravond meteen mijn wasje binnen gehaald en dat was maar goed ook want om vroeg in de ochtend kregen we een korte stortbui te verwerken waarbij mijn wasje zeker drijfnat zou zijn geworden.
Dit keer wel ontbeten in de bar tegenover het "hotel", de man die gisteravond de spullen naar binnen bracht, toen wij naar het hotel liepen, mocht dit nu weer doen maar dan naar buiten brengen. Het was duidelijk dat hij een korte nachtrust had genoten want de vriendelijkheid was ver te zoeken, iets wat ik ook nog wel kan begrijpen als dit je dagelijks bestaan zou zijn.
Rond 8.30 uur vertrokken uit La Robla en meteen wordt je ook geconfronteerd met de mooie bouwwerken want binnen 2 km had je daar al een aquaduct uit 1795 en de brug van Alba. Lopend over de N-630 heb je zicht op de 1629 m hoge Fontañán bergtop en kom je langs de Hermitage Buen Suceso 1766, een mooi klein kerkje.
Terwijl ik buiten aan een tafeltje zat kwam een Engelsman, Andy Sears, langs, gewapend met camera in de ene en een tripot in de andere hand, op mij af om te informeren of ik ook de San Salvador liep. Ik uitgelegd dat ik daar op 2 vrienden zat te wachten die er aan zouden komen en dat we met 3 man aan de wandel waren. Druk pratend en gebarend ging hij meteen weer verder maar na 100m had hij blijkbaar toch weer een andere gedachte gekregen want hij kwam terug en wilde wel de dag met ons oplopen!
In Buize was de Municipal herberg gesloten en toen we het dorp binnenliepen stond er een camper met vader en dochter. We kregen van hen ieder een blikje cola en dat is toch wel heel lief. Het bleek dat zijn vrouw ook de camino loopt soms met dochter of zoon en hij de bezemwagen bestuurd en hen waar mogelijk op de route opvangt.
Vanaf hier gingen we echt de bergen in om een flinke hoogte te overwinnen, zie foto kaart. Het jammerlijke van vandaag is dat het de hele dag grauw en grijs is geweest en dan zijn de uitzichten minder mooi en dat terwijl dit een prachtig gebied is met panoramische vergezichten, helaas het mocht niet zo zijn. De dreiging van regen hing al een poos in de lucht en het kon natuurlijk niet uitblijven of we moesten de regenkleding aantrekken in mijn geval een poncho.
Het eerste gedeelte van de beklimming is pittig, want de helling zijn steil, zodat we snel hoogte winnen. Naarmate we vorderen, hebben we een prachtig uitzicht op Buiza en de Villasimpliz-pas, die aan de rechterkant oprijst. Beschut door eiken, heide en brem, loopt het pad langs een rots die op het profiel van een snavelgezicht lijkt . Enkele passen later kruist het stenige pad tussen de scherpe rotsformaties die bekend staan als Las Forcadas de San Antón. Er is echter nog een stuk grasland voordat het hoogste punt van de dag wordt bereikt. Bij een grote stenen mijlpaal is de afdaling begonnen waarbij verschillende stukken wilde dennen worden doorkruist.Achter een stenen gebouwtje gaan we schuin omhoog langs de kale bergwand waarbij het pad zich aftekent tegen het groen van de wand. Dit pad loopt over de kloven van de Rodiezmo, bovenop de kloof heb je een prachtig uitzicht over het achterliggende land. Het jammerlijke is dat door de grijze luchten de mooie plaatjes helaas niet mogelijk zijn.
Vanaf de kloof veranderen de aanwijzingen in "citroenlolly's", de naam die voor gele ijzeren paaltjes die zijn bekroond met de vorm van een Sint-Jacobsschelp.
Al snel na de kloof veranderd het landschap en gaat dit weer over in bredere en groene weide waar de koeien ook weer aan het grazen zijn.
Vlak voor, Poladura de la Tercia, het dorp waar we nu verblijven, stond de camper weer en hebben we hebben we weer even staan praten met vader & dochteren hen uitgenodigd om iets te drinken bij ons in de pousada (ze zijn niet gekomen).
Om 17.00 uur kwamen we aan in Poladura de la Tercia waar we verblijven in een pousada. Nu moet je meteen hier het mooiste bij denken want dat valt dan erg tegen. het is gewoon een oud woord voor hostel. We werden vriendelijk verwelkomt door 2 mannen die de pousada runde en ons eerst even lieten genieten van een wel verdiend biertje alvorens ons in te schrijven. Ook hier een kamer alleen dus weer lekker.
De dag redelijk droog gebleven hoewel ik wel de poncho aan heb gehad ivm lichtte aanhoudende motregen. Soms wordt je natter van je eigen transpiratie dan de regen in zo'n ding🤣.
Nacho schrijft ook zijn belevenissen van de dag op om niet te vergeten.
We hebben een gezellige avond gehad met heerlijk eten waarin vlees een belangrijke plaats inneemt met natuurlijk daarbij veel bonen in diverse vormen.
Morgen een relatief korte etappe maar wel met weer een heel stevige klim aan het begin waar voor gewaarschuwd wordt in de app. We gaan over de hoogste top van deze camino en vlak daarvoor een kruis.
Geen stops dus eerst goed ontbijten!
Citaat van de Dag:
Dat is een voordeel van reizen: het verruimt de blik en scherpt ons in, hoe verrukkelijk het thuis is. Simon Carmiggelt, Nederlands schrijver 1913-1987
Camino San Salvador
Foto's van de Dag
